MAPA

Wg Andrzeja Makowskiego (2005): "mapa to wytwór ludzkiej psychiki i intelektu, który jest rezultatem uczenia się, zdobytej wiedzy i związanego z nią poziomu świadomości czasoprzestrzennej, będącego wynikiem celowego poznawania konkretnego wycinka czasoprzestrzeni przedmiotowej. Oznacza to, że zdolność do mapowania jest zdolnością pierwotną, wynikającą z relacji jaka zachodzi pomiędzy człowiekiem a otoczeniem, w którym on funkcjonuje (...) [praelementy mapy można odnaleźć w - BK] genetycznych predyspozycjach człowieka do spostrzegania, do przedstawiania otoczenia w postaci obrazów (figury treściowe – informacje), do przestrzennego orientowania się, niezbędnego chociażby w czynnościach przemieszczania się, czy bardziej ogólnie we wszystkich umotywowanych działaniach (celowych) dotyczących poznania otoczenia (aktywności wobec wyznaczanych sytuacji praktycznych w czasoprzestrzeni geograficznej)”