WZORZEC KULTUROWY

Wzorzec kulturowy to - mówiąc najprościej - idealna postać wzoru. Jedno pojęcie od drugiego odróżnia  przede wszystkim fakt, iż wzorzec jest konstruktem kulturowym złożonym wyłącznie z wartości i znaczeń, które (dzięki cesze powtarzalności wzoru) dobrze się utrwaliły w świadomości kulturalnej jednostki lub grupy. Wzorce, aby mogły funkcjonować społecznie, muszą zostać zrekonstruowane i uświadomione w życiu kulturalnym  jako zespoły norm: albo przez zbiorowość (np. w postaci tradycyjnego obyczaju, savoir vivre`ów, norm wykonawstwa itp.), albo przez prawodawców (kodeksy), kapłanów (przepisy zawarte w świętych księgach) albo uczonych( rekonstrukcje wzorców metodami naukowymi).  Jak wiadomo, wzory nie muszą być uświadamiane przez ich realizatorów. Wzorce stosunkowo rzadko funkcjonują pojedynczo, zwykle tworzą konfiguracje, takie jak np. światopoglądy  czy  etosy.