1) Wg Słownika Psychologicznego (1985): "Autorytet, jedna z podstawowych, syntetycznych cech przywódczych; warunkuje efektywność przywództwa w grupie społecznej, na pełny autorytet danego członka grupy społecznej składają się zawsze co najmniej dwie następujące cechy: znawstwo (fachowość) w dziedzinie, w której jest on autorytetem oraz zaufanie innych członków tej grupy przekonanych, że działa on w ich wspólnym grupowym interesie."
2) Wg Leksykonu PWN (1998): [łac.], społeczne uznanie, prestiż osób, grup i instytucji społecznych oparte na cenionych w danym społeczeństwie wartościach; także osoby, instytucje cieszące się uznaniem.
3) Wg Encyklopedii Socjologii (1998): "Autorytet jest żywym wzorcem kompetencji w sprawach mających znaczenie dla starań o urządzenie się w środowisku społecznym czy zachowania tożsamości (...) Funkcjonowanie autorytetu zależy od respektowania kompetencji decydenta czy eksperta. Respektującymi są ludzie przekonani o wysokiej miarodajności autorytetu, a przekonanie swe wywodzący z doświadczenia w uznawaniu i użytkowaniu wiedzy i umiejętności tego, kto ich zdaniem jest miarodajny w sprawach ważnych dla znajomości świata i działania w świecie. Istotą wszelkiego autorytetu jest kompetencja merytoryczna, czyli miarodajność w sprawach wiedzy i umiejętności."
4) Wg Słownika Społecznego (2004): "Autorytet (z łac. auctoritas - <powaga>, za pośrednictwem niem. Autorität - <powaga>) to kategoria opisująca w naukach o człowieku psychospołeczne zjawisko doniosłego wpływu wywieranego przez → osobę lub instytucję na rozwój umysłowości lub stosunki między ludźmi, przyjmującymi ulegle twierdzenia podmiotu autorytetu lub normy przezeń ustalane, odczuwającymi respekt i uznającymi jego powagę wynikającą ze zwierzchnictwa lub kompetencji."