BADANIA TERENOWE

 Wg Encyklopedii Antropologii Społeczno-Kulturowej (2002), 2008:" (...) obecne rozumienie badań terenowych może zostać wyrażone mniej więcej następująco: badanie terenowe  obejmuje znacznie więcej niż czas, który spędzasz w terenie. Musisz się przygotować poprzez czytanie i rozmowy i przez rozwijanie wiedzy na temat własnej ignorancji oraz postawę silnej i czystej ciekawości, trochę jak uczucie, jakie masz, tuż przed wypowiedzeniem pytania, na które bardzo pragniesz poznać odpowiedź. Następnie, w terenie,  musisz być w stanie wykorzystać to poczucie i ukierunkować je na wszystko, co spotkasz. A to dlatego, że jak się przekonasz, twoje doświadczenia będą tam polegać na aroganckim, niezdarnym, trwającym mgnienie oka zetknięciu jednej wrażliwości z innymi, co jakże celnie odnotowała  Nita Kumar (1992, s. 1), i tylko ciekawość oraz nadzieja z pewną dozą samoorganizacji pozwala ci przetrwać. Niezależnie od przygotowań, jakie poczyniłeś, i tak będziesz musiał wymyślać coś na poczekaniu. Będziesz się męczył, by wytworzyć ową drugą wiedzę, wiedzę przerobioną dla celów naukowych, nawet podczas zmagań, by osiągnąć pierwszy rodzaj - wiedzę, jak żyć z ludźmi. Pewną dozę spokoju uzyskasz z sukcesywnego liczenia i zbierania rzeczy, ale dopiero u schyłku swojego pobytu możesz oczekiwać nagrody (...) Lecz to nie koniec. Gdy wrócisz do domu, przy biurku dalej będziesz mozolnie zaangażowany w ludzi, których badasz, poprzez wspominanie i odtwarzanie. (...)"