Kurator (z łac. cura – troska, piecza) – przedstawiciel osoby, która potrzebuje pomocy lub nie jest w stanie sama prowadzić swoich spraw. Według aktualnie obowiązującego Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego kuratora ustanawia się w wypadkach przewidzianych w ustawie (art. 178 k.r. i o.), a mianowicie: dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, dla nieobecnego, dla osoby ułomnej na jej żądanie, a także dla dziecka poczętego – jeszcze nieurodzonego. Organ państwowy (np. sąd opiekuńczy), który ustanowił kuratora, przyzna mu na jego żądanie stosowne wynagrodzenie za sprawowanie kurateli. Wynagrodzenie to pokrywane jest z majątku osoby, dla której kurator został ustanowiony. Jeżeli osoba ta nie ma majątku, wynagrodzenie pokrywa ten, na czyje żądanie kurator został ustanowiony.
KURATOR
Nazwa definicji:
KURATOR
Treść wpisu:
Rodzaj słownika:
Słownik Wikipedii
Źródło definicji (elektroniczne):
Dodane przez:
Węzeł centralny