Surrealizm [fr. surréalisme], nadrealizm, kierunek w literaturze i sztuce ukształtowany we Francji w latach dwudziestych XX wieku. Powstał jako wyraz buntu przeciw ustalonym normom społecznym, moralnym, estetycznym i racjonalnemu myśleniu, odwoływał się natomiast do podświadomości, halucynacji, stanów delirycznych i marzeń sennych pobudzających wyobraźnię artysty. (…) Surrealizm był początkowo ruchem literackim (…), od około 1925 roku do grupy surrealistów przyłączyli się malarze. (…) W swoich obrazach surrealiści przedstawiali przedmioty (często w sposób niemal werystyczny), którym nadawali obce im cechy i właściwości. Tworzyli szokujące zestawienia realnych elementów, przez co powstawały fantastyczne wizje utrzymane w nastroju poezji, lecz również często pełne grozy i niepokoju. (…) 

„(…) przymiotnik <surrealistyczny> wszedł do języka potocznego i krąży (…) nawet w krajach, gdzie surrealizmu nigdy nie było. Surrealistyczne bywają kształty albo zdarzenia. (…) Kiedy w 1945 zobaczyłem na gruzach Warszawy ruiny Dworca Głównego, żadne inne określenie nie przychodziło mi do głowy. Zdarzenia surrealistyczne to niespodziewane spotkania, nieprawdopodobne koincydencje. (…) Lista jest długa i wcale nie bagatelna. Surrealizm nie zawdzięcza tego sukcesu językowego łutowi szczęścia. Nowoczesna wiedza, życie i wrażliwość, po prostu świat nowoczesny <zażyczył sobie> tego przymiotnika.”