1) Wg MichałaGłowińskiego, Aleksandry Okopień-Sławińskiej i Janusza Sławińskiego (1972): "(...) by między nadawcą a odbiorcą dokonał się akt komunikowania (...) Następnie - niezbędny jest określony kontekst, czyli to, co dana wypowiedź oznacza, do czego się odnosi i co poddaje werbalizacji; tak rozumiany, kontekst wpływa na wypowiedź także przez to, że stanowi jej motywację."
2) Wg Johna Lyonsa (1971), 1976: "Każda jednostka językowa (z wyjątkiej zdania (...)) podlega w większym lub mniejszym stopniu ograniczeniom co do kontekstów, w jakich może występować. Fakt ten wyraża się w stwierdzeniu, że każda jednostka językowa poniżej poziomu zdania ma swą charakterystyczną dystrybucję. Jeżeli dwie albo więcej jednostek występuje w tej samej serii kontekstów, powiada się o nich, że mają jednakową dystrybucję albo że są sobie równoważne z punktu widzenia dystrybucyjnego; jeśli brak kontekstów, w których występują obie, to są w dystrybucji komplementarnej."
3) Wg Johna Lyonsa (1977), 1989: "Każda wypowiedź-okaz wytworzona w określonych okolicznościach jest wypowiedzią rzeczywistą (...) W pewnych sytuacjach (...) jest w wysokim stopniu zdeterminowana przez czynniki, które można nazwać - na razie bez pretensji do ścisłości - kontekstowymi. (...) Współrzędne czasowo-przestrzenne stanowią jednak tylko część faktycznej sytuacji wypowiedzi. Można określić terminami czysto zewnętrznymi i obserwacyjnymi także inne składniki tej sytuacji: wygląd, zachowanie i postawę poszczególnych uczestników wydarzenia (lub procesu) językowego, w którego skład wchodzi dana wypowiedź; czynności poprzedzające, jednoczesne i późniejsze; inne wydarzenia zachodzące w sąsiedztwie i tak dalej (...) Spośród dostrzeganych składników sytuacji wypowiedzi nie wszystkie, a czasem tylko bardzo nieliczne są ważne językowo. Co więcej ich językowa ważność jest dostrzegalna tylko dla osób obeznanych z danym językiem i kulturą. (...) Należy zaznaczyć, że kontekst jest konstruktem teoretycznym. Przy jego ustalaniu lingwista abstrahuje od sytuacji rzeczywistej i uznaje za kontekstowe wszystkie te czynniki, które konsekwentnie decydują o formie, stosowności lub znaczeniu wypowiedzi przez swój wpływ na uczestników wydarzenia językowego. (...) Wielu filozofów twierdzi, że kontekst nie jest sprawą semantyki, lecz pragmatyki."