BLUES

Wpisy terminu w różnych słownikach wraz z komentarzami.

Słownik Terminów Encyklopedycznych - zawartość - opis hasła BLUES

Blues [ang., ‘troski’, ‘rozterki’] negro-amerykański gatunek pieśni osobistej (solowej) o strukturze responsorialnej call and response [zawołanie i odpowiedź]. Wyrosły z wcześniejszych gatunków, takich jak: work song i song sermon, blues był też silnie związany z angielską balladą. Najbardziej charakterystyczną formą bluesa jest 12-taktowa zwrotka a-a1-b. Tekst poetycki bluesa operuje asonansami, rytmami i nieregularną stopą metryczną dostosowaną do improwizowanych treści, nawiązujących do bolesnych ludzkich doświadczeń (...).

Źródło definicji (papierowe): Muzyka. Encyklopedia PWN, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2007, s.112.
Podobne terminy (linki wewnętrzne):
Hasło wprowadził(a): Anastazja Dwulit

Słownik Wikipedii - zawartość - opis hasła BLUES

Blues (ang. smutek, rozpacz) – gatunek muzyczny wywodzący się ze śpiewów Afroamerykanów z południa USA, z pewnymi wpływami muzyki folk.

Tematyka bluesa częstokroć skupia się wokół realistycznie ujętych relacji damsko-męskich (miłość, zazdrość, wierność, samotność). Niejednokrotnie poruszane są wątki podróży, pracy zarobkowej, wolności. W bluesowych tekstach obecny jest też krytyczny akcent społeczny, od nierówności rasowej po kwestie polityczne.

Podstawowymi instrumentami współczesnego bluesa są: harmonijka ustnagitara czy (rzadziej) instrumenty dęte lub fortepian - podczas gdy pierwotne odmiany tego gatunku wykorzystywały głównie prymitywne instrumenty perkusyjne (drumle, dzwonki) oraz efekt klaszczących dłoni. (...) Źródeł bluesa można się dopatrywać m.in. w pieśniach pracy z okresu niewolnictwa Murzynów amerykańskich ("work song") oraz w takich przejawach folkloru murzyńskiego, jak np.: zawołania ulicznych sprzedawców, kołysanki matek i piastunek, opowieści włóczęgów, zawodzenia żebraków, a także w murzyńskiej pieśni religijnej, np. ''gospel'', powstałej ze zbiorowego czytania Biblii, powtarzania przez wiernych słów pastora lub księdza, śpiewnych zawołań do Boga, modlitw, zbiorowych żalów okolicznościowych (związanych z jakimiś ważnymi zdarzeniami lokalnymi), wyrażanych poprzez melodię, czasami i bez słów (np. słynne bluesowe zawodzenie ślepego żebraka "Blind" Williego Johnsona "Noc była ciemna"). (...) Klasyczny blues jest najczęściej formą 12-taktową (czasami spotyka się też budowę 16-taktową, rzadko 8-, 10- i 20-taktową). Zasadniczo opiera się na trzech podstawowych akordach systemu harmonicznego dur-moll: tonicesubdominancie i dominancie, lecz otwarty jest na nieograniczone możliwości interpretacyjne i improwizacyjne. Zbliżony w swej melodyce do potocznego języka angielskiego daje też olbrzymie możliwości w improwizowaniu tekstów śpiewanych przez artystę. Melodyczna skala bluesa charakteryzuje się w zapisie obniżonymi o pół tonu III, V, VII stopniem skali majorowej tworząc tzw. blue notes. W rzeczywistości bluesman używał blue notes, gdzie chciał. Wykonywany był zwykle na gitarze, pianinie, harmonijce lub nawet śpiewany a cappellawięcej

(drobne zmiany red. - A.O-Ł)

Stan na 05.12.2013 r.

Źródło definicji (elektroniczne): hasło "Blues" w Wikipedii
Hasło wprowadził(a): Aleksandra Orkan-Łęcka