Wg Zofii Mitosek (1995): "W najprostszym przypadku można powiedzieć, że intertekst to fragment cudzego, wcześniejszego tekstu, wcielony w nowy, aktualnie tworzony utwór literacki. A więc cytat, reminescencja czy aluzja, imię bohatera, porównanie, wypowiedź metajęzykowa typu <jak by powiedział" (Szekspir, Słowacki, Norwid). (...) Do stwierdzenia funkcji odniesień intertekstualnych nie zawsze wystarczy identyfikacja intertekstu. Na pytanie, co znaczy obecność tekstu przywołanego w tekście aktualnie czytanym można odpowiedzieć dopiero po ustaleniu trzeciego czynnika semantycznej gry, jakim jest interpretant."