Wg Lecha Ratajskiego (1973): "Metoda zasięgów (areałów) polega na oznaczaniu na mapie obszaru występowania danego zjawiska. Mimo stosowania różnych elementów graficznych - punktowych, liniowych i powierzchniowych - zawsze treść jest odczytywana w odniesieniu do powierzchni. Dlatego metodę tę zalicza się do metod powierzchniowych. Najprostszym sposobem oznaczenia obszaru występowania danego zjawiska jest wykreślenie na mapie konturu (linii), odpowiadającego granicom tego obszaru. Dla podkreślenia jego odrębności stosuje się różne uzupełnienia graficzne polegające na wprowadzeniu objaśniającego znaku: punktowego, powierzchniowego lub opisu. W szczególnych wypadkach linię konturu opuszcza się i wtedy pozostaje jedynie znak powierzchniowy w postaci plamy lub sam opis. Zgodnie z tym możemy wydzielić kilka typów zasięgów: liniowy, sygnaturowy, plamowy, opisowy."