Dramat: 1. jeden z trzech podstawowych rodzajów literackich, odznaczający się dominacją dialogu (w strukturze językowej) i fabuły (w strukturze świata przedstawionego), zasadniczo przeznaczony do realizacji teatralnej. Podstawową cechą struktury dramatu w jego klasycznej postaci jest eliminacja podmiotu literackiego (narratora) i pełne usamodzielnienie wypowiedzi oraz działań postaci. (...) W tradycyjnych gatunkach dramatycznych istnieją ustalone fazy jej przebiegu, od ekspozycji, poprzez rozwinięcie, punkt kulminacyjny, perypetię aż do rozwiązania. (...) Fabuła jest tu, inaczej niż w epice, konstruowana za pomocą dialogu (...) Literacka teoria dramatu uznaje jego autonomię i samowystarczalność jako tworu językowego – tekstu. Teatralna teoria dramatu uznaje tekst za składnik wielotworzywowej sztuki teatru, a za prawdziwe urzeczywistnienie dramatu uważa przedstawienie teatralne.
2. Najbardziej rozpowszechniony gatunek sztuki scenicznej, przeżywający rozkwit w okresie realizmu i naturalizmu, o bardzo wyrazistej strukturze. Zawiera akcję z wyraźnie zarysowanym konfliktem, któremu podporządkowane są wszystkie działania bohaterów i który w finale musi być rozwiązany. (...)