Socjologia miasta to jedna z dyscyplin socjologii, zajmująca się społecznymi aspektami rozwoju miast, zagadnieniami przestrzeni społecznej, procesami urbanizacji, problematyką społeczności lokalnych.
Pierwsze analizy socjologiczne miasta pojawiły się już na początku historii socjologii, a nawet w starożytnej myśli społecznej, biorąc pod uwagę platońskie pisma na temat polis, która może być rozumiana jako miasto-państwo. Dzięki pismom Herberta Spencera zainspirowanego ewolucjonizmem oraz pracom późniejszych ewolucjonistów do socjologii wprowadzona została częściowo terminologia zastrzeżona wpierw dla biologów, dzięki czemu używa się w socjologii takich pojęć jak arterie, tkanka miejska, serce miasta itd.
W znacznej mierze ta subdyscyplina socjologii rozwinęła się dzięki szkole chicagowskiej, która traktowała miasto jako naturalne laboratorium, prowadząc w nim terenowe badania socjologiczne, w szczególności dotyczące problemów dewiacji i procesów ekologicznych miasta. W drugim przypadku socjolodzy ci inspirowali się przede wszystkim osiągnięciami botaników.
W późniejszym okresie wiele innych dyscyplin i nauk wpływało na rozwój socjologii miasta. Przede wszystkim były to wpływy geografów, urbanistów, architektów, a także antropologów, psychologów i interdyscyplinarnych badań z zakresu semiotyki. Obecnie konkurencyjną dyscypliną wobec socjologii miasta są – ze względu na zacieranie się granic między ośrodkami miejskimi i innego typu jednostkami osiedleńczymi – socjologia osadnictwa i socjologia przestrzeni.
(drobne zmiany red. - KM)