POWIEŚĆ

Powieść [to] epicki utwór prozą o swobodnej i elastycznej kompozycji; obok estetycznej funkcji literackiej pełni najefektywniejszą wśród gatunków literackich funkcję poznawczą. Podstawowym elementem struktury powieściowej jest rozbudowana, zwykle wielowątkowa → fabuła (…); świat fikcyjny przedstawiony w powieści poprzez dobór materiału i kompozycję fabularną sugeruje określoną wizję świata rzeczywistego. (…) Jako odrębny gatunek powieść ukształtowała się w XVIII wieku, kontynuując wielowiekowy rozwój form epiki prozatorskiej (…); powstały odmiany: powieść psychologiczno-dydaktyczna, obyczajowa, awanturnicza, utopijna. W epoce romantyzmu pojawiła się powieść grozy (…) również ukształtowała się powieść historyczna (…),powieść psychologiczna (…), powieść fantastyczna (…).Powieść realistyczna XIX wieku stała się wzorcem, określającym cechy gatunku: równowaga między fikcją i faktycznym obrazem rzeczywistości, wszechwiedzący narrator (…), konstrukcja fabuły zachowująca życiowe prawdopodobieństwo (…); od naturalizmu (…) i modernizmu (…) powieść ulega eksperymentom artystycznym (…) zakłócającym klasyczne zasady (…).