Potrzebami kulturalnymi są potrzeby wynikające z definicji żywej kultury. A więc w tym ujęciu - ogół ludzkich potrzeb. Można je wyodrębniać analitycznie w trzech planach:
a) w łańcuchu syntagmatycznym (czyli - mówiąc prościej - w narracji o życiu członka danej kultury od narodzin do śmierci);
b) w ciągu paradygmatycznym obrazującym przede wszystkim powiązania potrzeb między sobą i ich wzajemne modyfikacje;
c) nakładanie się obu wyróżnionych, dynamicznych układów potrzeb w - jak to ujmował Edmund Leach - przekształceniach syntagmatyczno-paradygmatycznych.
Ujęcie opisane w pkcie (c) jest najbliższe empirycznemu oddziaływaniu potrzeb na człowieka, lecz zarazem jest najtrudniejsze do teoretycznego opracowania. Koncepcja potrzeb kulturalnych oparta jest na ogólnej koncepcji potrzeb Kazimierza Obuchowskiego, wyklucza natomiast popularne psychologiczne definicje potrzeb, których źródłem jest brak czegoś.