Wg Małej Encyklopedii Logiki (1970):
"Denotacja (denotat)
(1) Zakres nazwy, czyli zbiór jej desygnatów (również przeszłych lub przyszłych). Denotacją na przykład nazwy <dąb> jest zbiór przedmiotów złożony z dębów i tylko z dębów (istniejących aktualnie lub możliwych). (...) Jest to węższe pojęcie denotacji, przy którym przysługuje ona tylko nazwom i to niekoniecznie wszystkim (pewne teorie odmawiają denotacji imionom własnym). To pojęcie denotacji oddawane jest także słowem <zakres>.
(2) Klasa wszystkich (i tylko) istniejących aktualnie desygnatów nazwy. To pojęcie denotacji pochodzi od Clarence'a Irvinga Lewisa. Jest ono mało rozpowszechnione, ale zasługuje na uwagę jako propozycja odróżnienia zbioru aktualnie istniejących desygnatów nazwy od zbioru jej desygnatów możliwych, to jest bądź zrealizowanych, bądź mogących dostąpić realizacji. Ten ostatni, to jest zbiór desygnatów możliwych określił Lewis mianem (...) comprehrnsion. Nazwy puste, lecz niesprzeczne (na przykład <syn Kopernika>) mają denotację zerową, ale nie zerową 'comprehension', odpowiada im bowiem niepusta klasa przedmiotów możliwych. (...)
3) Przedmiot dowolnego typu, to jest niekoniecznie klasa jak w (1) lub (2), do którego odnosi się wyrażenie z odpowiedniej do danego typu kategorii semantycznej.
a) Denotacją nazwy jednostkowej nie będącej predykatem jest indywidualny przedmiot określany daną nazwą; na przykład denotacją imienia własnego <Bertrand Russel> jest osoba Bertranda Russela.
b) Denotacją predykatu jest klasa przedmiotów, o których można ten predykat zgodnie z prawdą orzec. Denotacją na przykład predykatu jednoargumentowego <żyje> jest klasa istot żyjących (...) Denotacją predykatu dwuargumentowego, na przykład <rządzi> jest stosunek rządzenia (...)
c) Denotacją zdania jest jego wartość logiczna, czyli prawdziwość lub fałszywość. (...)"