TANIEC

Wpisy terminu w różnych słownikach wraz z komentarzami.

Słownik Terminów Encyklopedycznych - zawartość - opis hasła TANIEC

1) Wg Encyklopedii Powszechnej PWN:

rodzaj sztuki polegający na usystematyzowanych ruchach i gestach, powiązanych rytmicznie z towarzyszącą im muzyką; wykształciły się różne rodzaje tańca o różnorodnych funkcjach (estetetycznej, rekreacyjno-rozrywkowej), pochodzeniu i zasięgu społpołecznym, np. taniec ludowy, dworski, nararodowy, artystystyczny (balet, pantomima), towarzyski; rozróżnia się liczne formy tańca o charakterystycznych schematach ruchowych, tzw. figurach choreotechnicznych i muzycznych, głównie rytmicznych, np. walc, polonez, mazur; 2)    utwór muzyczny towarzyszący wykonaniu tańca lub samodzielny.

2) Wg Słownika Wiedzy o Kulturze: wykonywanie skoordynowanych ruchów ciała w rytm towarzyszącej im muzyki. Stanowi formę ekspresji religijnej i artystycznej, wyraża emocje, służy rozrywce. Ze względu na odmienny charakter, przeznaczenie oraz specyficzne cechy rytmiczno- melodyczne, każdy taniec ma własny, określony zespół elementów ruchowych. Od najdawniejszych czasów towarzyszył obrzędom religijnym jako taniec rytualny (...) w teatrze klasycznym przybrał postać baletu, pantomimy, stanowił także część składową oper. (...) Taniec ludowy (narodowy) należy do podstawowych przejawów kultury regionalnej. (...)

 (drobne zmiany dotyczące skrótów w oryginalnym tekście  - AL)

 

Źródło definicji (papierowe): 1. Encyklopedia Powszechna PWN, t. 4, Warszawa: PWN, 1976, s.404., Źródło definicji (papierowe): 2. Słownik wiedzy o kulturze, Warszawa: Arkady, 2009, s.582.
Podobne terminy (linki wewnętrzne):
Hasło wprowadził(a): Anastazja Dwulit

Słownik Wikipedii - zawartość - opis hasła TANIEC

Taniec to:

  • zespół zjawisk ruchowych będący transformacją ruchów naturalnych, powstający pod wpływem bodźców emocjonalnych, zazwyczaj skoordynowany z muzyką
  • forma elementów ruchowych nosząca określoną nazwę (na przykład walc)
  • przejaw kultury związany z określonym środowiskiem i określoną funkcją (taniec towarzyski, taniec ludowy)
  • utwór muzyczny skomponowany zasadniczo (lub choćby tylko formalnie) w celu wykonania tańca
  • poruszanie się w rytm muzyki, zazwyczaj parami lub w grupie, albo w pojedynkę. (...)

Głównym elementem tańca jest ruch ciała wykonawcy, może on być bardziej lub mniej skoordynowany, szybszy lub wolniejszy, ale zawsze celowy. Drugim elementem tańca jest rytm. więcej

Stan na dzień 04.12.2013 r.

Źródło definicji (elektroniczne): hasło "Taniec" w Wikipedii
Hasło wprowadził(a): Aleksandra Orkan-Łęcka

Słownik Teorii i Metodologii Badań Kultury - zawartość - opis hasła TANIEC

Wg  Anyi Peterson Royce (2002): "Tak więc potrzebujemy definicji minimalistycznej, która umożliwi nam porozumienie co do zjawisk zachodzących w samym centrum kategorii <taniec>. (...) Zmodyfikowana i uproszczona definicja nadal obejmuje obydwa pojęcia, które leżą u podstaw prawie wszystkich definicji: charakteryzuje taniec jako <ozdobny ruch wykonywany jako cel sam w sobie>."

Źródło definicji (papierowe): Anya Petersen Royce, Antropologia tańca, Warszawa: Wyd. IMiT i Wyd. UW, 2014, s.33.
Hasło wprowadził(a): Barbara Fatyga

Słownik Antropologii i Socjologii Kultury - zawartość - opis hasła TANIEC

Taniec to każdy uporządkowany ruch, który nie jest użyty w czynnościach związanych z pracą.

Źródło definicji (papierowe): C. Sachs, Eine Weltgeschichte des Tanzes (Światowa historia tańca), Berlin, 1933, s.3.
Hasło wprowadził(a): Barbara Fatyga

Słownik Inspiracji - zawartość - opis hasła TANIEC

 "Taniec w obrębie świata <cywilizowanego> stał się bardzo zredukowaną i stereotypową formą rozrywki o marginalnym znaczeniu. Dlatego każda inna postać tańca, odkrywana wśród <tubylców>, była w przeszłości rzadko w pełni zrozumiana, a  prawdziwe znaczenie symboliczne tańca zupełnie nie zidentyfikowane. Dla białego człowieka było to tylko <jakieś paradowanie>, <tańczenie w kółko bez końca>, <zaledwie kilka obrotów> albo konkluzja zawierająca się w oznajmianiu: <... i potem oni tańczyli>. Szczególnie to ostatnie określenie zdradza bezradność badacza w konfrontacji z materiałem tanecznym, badacza, który odziedziczył w dodatku kulturowe uwarunkowane, negatywne konotacje tańca i nie był w stanie uporać się ze złożonością samego zjawiska tańca".

Źródło definicji (papierowe): Roderyk Lange, Taniec obrzędowy, (w:) Ludwik Bielawski, Grażyna Dąbrowska (red.), Taniec, Rytuał i muzyka, Warszawa: Instytut Kultury, 1997, s.13.
Hasło wprowadził(a): Barbara Fatyga