Wg Katarzyny Kaniowskiej (1999): "Antropologia jest nauką, która dostarczając wiedzy o swoim przedmiocie - o kulturze - posługuje się takimi procedurami poznania, w których opis pełni znaczącą funkcję. Jednocześnie status opisu w metodologii naszej dyscypliny nie jest jednoznacznie określony. Traktowany  on bowiem bywa jako jedna z podstawowych technik badania, a więc jako narzędzie poznania, ale też jako materiał służący do budowania wiedzy, zatem jako swoiste źródło poznania. Opis stanowi także w antropologii i efekt jej poznania. (...) Empiryzm dzisiejszej antropologii wymaga zatem opisu, dialogu i doświadczenia a nie <bycia świadkiem> badanej rzeczywistości po to, by móc ja drobiazgowo, obiektywnie opisać." (podkreśl. - BF)

Wg Rolanda Barthesa (1970): "Opis jako gatunek zachodni ma swój odpowiednik duchowy w kontemplacji, metodycznym odkrywaniu atrybutywnych form boskości lub epizodów opowieści ewangelicznej (u Ignacego Loyoli ćwiczenie kontemplacyjne jest z istoty opisowe); (...)."