1) Wg Edmunda Leacha (1976): "(...) A wskazuje na B. Sygnały są dynamiczne, oznaki statyczne. Sygnały są przyczynowe, oznaki opisowe. W tej ogólnej klasie oznaki naturalne stanowią dziedzinę, w której skojarzenia są naturalne - <dym jest oznaką ognia> (...). W przypadku oznaki nośnik komunikatu jest wskaźnikiem istniejących w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości komunikatów. Nie zachodzą tu relacje przyczyny i skutku. Jednakże wszystkie zwierzęta, łącznie z człowiekiem, reagują na powszechnie stosowane oznaki tak, jakby to były sygnały. (...) Znaczna część ludzkiej edukacji polega na uczeniu się sporządzania zestawów oznak, zarówno naturalnych, jak i wytworzonych przez człowieka; uczymy się, co z czym występuje.Ale ucząc się, dokonujemy skrótów myślowych i zachowujemy się jak pies Pawłowa".

2) Wg Andrzeja Piotrowskiego i Marka Ziółkowskiego (1976): "Zjawisko naturalne oznacza więc coś dopiero wtedy, gdy przez praktykę ludzkiego bytowania dostanie się w obręb komunikacji, zostanie włączone w społecznie wykształcony system wiedzy.(...) Związek oznakowy istnieje zatem subiektywnie w świadomości członków danej kultury; może mu odpowiadać obiektywny związek przyczynowy w rzeczywistości zewnętrznej (wtedy będzie to oznaka według Janiny Kotarbińskiej i Jerzego Kmity), ale czasami związku takiego nie ma."