Kierunek we wzornictwie przemysłowym i sztukach plastycznych dominujący w latach 20. i 30. XX w. Nazwa pochodzi od "Exposition Internationale des Arts Decoratifs et Industriels Modernes" w Paryżu w 1925 r. We wzornictwie przemysłowym i architekturze wnętrz art deco łączyła tendencje funkcjonalistyczne z geometryczną stylizacją. W malarstwie korzystała z doświadczeń kubizmu. W Polsce kierunek ten stał się głównym nurtem poszukiwań stylu narodowego i zyskał odrębność przez odwoływanie się do tradycji miejscowych oraz sztuki ludowej. Polską odmianę art deco (tzw. polską sztukę stosowaną) reprezentowały Warsztaty Krakowskie, Rytm, Ryt, Ład. Główni twórcy: Józef Czajkowski, Wojciech Jastrzębowski, Karol Stryjeński, Zofia Stryjeńska, Jan Szczepkowski, Władysław Skoczylas, Henryk Kuna, Edward Wittig.