Wg Floriana Oberhubera i Michała Krzyżanowskiego (2008,2011): "(...) stały się one sposobem krytycznego spojrzenia na <nasze własne> społeczeństwa, zwane nowoczesnymi bądź zachodnimi. Z tego względu badania etnograficzne przestały być kojarzone ze swoim przedmiotem zainteresowania (czyli z <tym kimś> lub <tym czymś>, co jest badane), a zaczęły określać pewną perspektywę badawczą (związaną z pytaniem <jak>), zakładającą <zdystansowanie się> wobec obszaru (swojskiego lub egzotycznego), który chce się zbadać (...). Po drugie, badania etnograficzne przekroczyły granice dyscyplin. <Wyruszanie w teren> nie jest już wyłącznie domeną zawodowych antropologów. Inne dyscypliny w coraz większym stopniu zaczęły przyjmować i adaptować metody etnograficzne do swoich własnych celów."