Rzeczywistość kulturalna jest wcieleniem, konkretną realizacją i zarazem empiryczną manifestacją systemu wartości i znaczeń, uporządkowanych we wzory, wzorce i ich konfiguracje. Jako taka jest składową warstwą żywej kultury, w której osoby, działania i ich wytwory tworzą złożone i zmienne sieci relacji.  Z punktu widzenia badacza dotarcie do wartości i znaczeń (a więc do abstrakcyjnej warstwy systemowej czy - jak to nazywał Alfred L. Kroeber - "istoty kultury") jest możliwe albo na drodze spekulatywnych rozważań, albo dzięki analizom rzeczywistości kulturalnej.