KULTURA UBÓSTWA

Adaptacyjna subkultura i styl życia charakterystyczny dla biedoty, ludzi żyjących poniżej progu nędzy, egzystujących na przedmieściach wielkich miast (slumsy) i w zacofanych regionach wiejskich. Kultura ubóstwa jest podobna we wszystkich miejscach, w których występuje, o jej odrębności decydują specyficzne stosunki społeczne, wzory zachowań, sposób życia, normy i wartości przekazywane z pokolenia na pokolenie w procesie socjalizacji. Kultura ubóstwa to także system przystosowania do szczególnie trudnych warunków życia. Najogólniej postawę jednostki wychowanej w kulturze ubóstwa cechują: wrogi stosunek do otaczającego świata, orientacja na teraźniejszość, niski poziom aspiracji, poczucie rezygnacji i niższości oraz fatalizm.