DZIEDZICTWO KULTUROWE

Ogół pozostających w dyspozycji danej społeczności dóbr kulturowych pozytywnie - ex definitione - wartościowanych,  ale także takich, negatywnie wartościowanych, zasobów kulturowych (świadectw materialnych i zasobów pamięci zbiorowych i indywidualnych), które bądź  zostały uznane za anachroniczne i niepotrzebne, bądź obciążające; są niechciane, wstydliwe lub nawet hańbiące. Zarówno dobra kultury, jak i negatywne zasoby kultury składające się na dziedzictwo, są wytwarzone i reinterpretowane:  w przeszłości, (w której powstawały i funkcjonowały), jak i w teraźniejszości, (w której także powstają i funkcjonują). Poszczególne elementy dziedzictwa rzadko tworzą prawdziwie spójne całości, a w związku z tym wymagają  stałej uwagi i pracy nad utrzymaniem ich wartości i znaczenia. W innym wypadku albo przestają się liczyć jako dziedzictwo i/lub zaczynają  funkcjonować jako tzw. SEP-y.

Autor(ka) wpisu: Barbara Fatyga
Rodzaj słownika: Słownik TEORII ŻYWEJ KULTURY
Źródło definicji (papierowe): Barbara Fatyga, definicja autorska dla OŻK-SB, 2012.
Sprawdź pozostałe wpisy w innych słownikach:
Data aktualizacji: poniedziałek, 17 Lipiec, 2017 - 17:43