Nazwa definicji:
KONOTACJA
Treść wpisu:
Wg Umberto Eco (1991): "Stosunek konotacji powstaje wtedy, gdy para złożona z oznacznika i z denotowanego znaczenia staje się w całości oznacznikiem jakiegoś znaczenia dodatkowego. Konotacja więc ma za punkt wyjścia nie sam tylko oznacznik, lecz oznacznik i znaczenie razem wzięte. Może się zresztą zdarzyć, że ta konotacja zrodzi drugą, dla której znaczenie poprzednio konotowane stanie się oznacznikiem jako dla nowego znaczenia (...) splot przenośni i porównań (...) opiera się na mechanizmach konotacyjnych."
Rodzaj słownika:
Słownik Teorii i Metodologii Badań Kultury
Źródło definicji (papierowe):
Umberto Eco, Nieobecna struktura, Warszawa: Wyd. KR, 1996, s. 57.
Dodane przez:
Węzeł centralny