Konmutacja - figura retoryczna, polegająca na zastosowaniu chiazmu w dwóch analogicznych segmentach tekstu (najczęściej dwóch zdaniach nadrzędnych) z jednoczesnym odwrotnym powtórzeniem - w drugiej sekwencji - słów budujących pierwszą. Dzięki takiemu zabiegowi sens dwóch nadrzędnych względem siebie części wypowiedzi jest odwrotny.  Na przykład:
hiszp.: „hay muchos que siendo pobres merecen ser ricos, y los hay que siendo ricos merecen ser pobres“. (Francisco Quevedo “Jest wielu, którzy będąc biednymi zasługują na bogactwo, i są i tacy, co będąc bogaczami zasługują na biedę“)
lub „Hay grandes libros en el mundo, y grandes mundos en los libros“. („Wielkie księgi istnieją na tym świecie,  i wielkie światy w księgach“)
 
Stan na 11.12.2013 r.