Anafora (także epanafora, gr. anaphorá - "podniesienie") – figura retoryczna polegająca na celowym powtórzeniu tego samego słowa na początku kolejnych segmentów wypowiedzi. W prozie może polegać na powtarzaniu zdań lub zwrotów. Stosowana jest w poezji i oratorstwie w celach pragmatycznych, nadając tekstom rytmiczny i/lub doniosły styl. Przykład:

    Szybko, zbudź się, szybko, wstawaj.
    Szybko, szybko, stygnie kawa!
    Szybko, zęby myj i ręce! (...)  (DanutaWawiłow – "Szybko")

Za anaforę uważa się również powtórzenia domyślne, implikowane w tekście np. poprzez zaimki wskazujące: „Krzyk moich dzieci, i ten braci i sióstr i przyjaciół“.

Stan na 11.12. 2013 r.