proces pozornego ożywiania statycznych przedmiotów, wykorzystywany podczas realizacji filmu animowanego – tak, jak w animacji klasycznej, tyle że uzyskiwany za pomocą komputera. Polega na wytwarzaniu i prezentacji na ekranie monitora graficznego ruchomego obrazu, tworzonego nie poklatkowaną techniką zdjęciową – jak w animacji klasycznej, ale poprzez generowanie go w krótkich jednostkach czasowych i wyświetlanie kolejnych kadrów. Pierwszym filmem powstałym całkowicie we „wnętrzu” komputera jest Toy Story (1995) w reżyserii Johna Lassetera.