(< łac. narratio; ang. narration, narrative, fr. narration, niem. Erzählung (...) - wypowiedź monologowa (...) prezentująca ciąg zdarzeń uszeregowanych w jakimś porządku czasowym, powiązanych z postaciami w nich uczestniczącymi oraz ze środowiskiem, w którym się rozgrywają. W zależności od tego, czy na plan pierwszy przedstawienia wysuwają się zjawiska dynamiczne, rozwijające się w czasie, czy statyczne, rozmieszczone w przestrzeni, narracja przybiera formę → opowiadania bądź  → opisu; pomiędzy obydwoma biegunami rozciąga się rozległa dziedzina form narracyjnych o charakterze pośrednim czy mieszanym. (...) Bieg narracji wyznacza ksztaltowanie się → świata przedstawionego: → fabuły,→ postaci, → tła zdarzeń, a równocześnie - na innym poziomie znaczeniowym - formowanie się → sytuacji narracyjnej  i osoby → narratora. Istnieją dwie podstawowe formy narracji związane ze sposobem językowego przejawiania się narratora. Pierwszy to narracja autorska (albo trzecioosobowa), w której opowiadacz umieszczony jest na zewnątrz świata przedstawionego i rozwija o nim relację mniej lub bardziej zobiektywizowaną; drugi  - narracja pamiętnikarska (albo prierwszoosobowa): narrator uzewnętrznia się tu jako <ja>, opowiadając o zdarzeniach, których był świadkiem lub w których sam uczestniczył (występuje wtedy równocześnie jako bohater utworu) (...)."