KRASA

Wpisy terminu w różnych słownikach wraz z komentarzami.

Słownik Antropologii i Socjologii Kultury - zawartość - opis hasła KRASA

W mowie staropolskiej wyraz ten oznaczał piękność, nadobność, ozdobę i urodę w najszerszem tego słowa znaczeniu. "Szkoda krasy, gdy rozumu niemasz" mówi stare przysłowie. Najcharakterystyczniejsze i zarazem najdawniejsze określenie krasy w pojęciach narodu znajdujemy w pieśni starożytnej śpiewanej przez lud tylko w wieczory wiosenne, którą w naszem dzieciństwie słyszeliśmy jeszcze we wsi Złotoryi nad Narwią:

Ze śpiewu chłopców:

 A młodzieńska krasa - szabelka u pasa,

Konik na stajence, kańczuk na rączeńce.

Ze śpiewu dziewcząt:

A panieńska krasa - warkoczyk u pasa,

Wianek na głoweńce, pierścień na rączeńce.

(Pisownia oryginalna - BF)

Źródło definicji (papierowe): Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska ilustrowana, tom III, Warszawa: Wiedza Powszechna 1978, s.96, (wyd. IV, przedruk wydania z 1900-1903).
Hasło wprowadził(a): Barbara Fatyga