Synkopa językowa (gr. synkope) - proces fonetyczny polegający na zaniku artykulacji fonemu (najcześciej nieakcentowanej samogłoski), sylaby lub dłuższego segmentu dźwiękowego ze środka wyrazu, co pociąga za sobą jego skrócenie. Jest to zjawisko charakterystyczne dla języka potocznego, w którym spotykamy się z niestaranną, szybką wymową. Przykładem wyrazów synkopowanych są polskie potoczne wogle (popr.: w ogóle) czy orginalny (popr.: oryginalny).
Synkopa jest jednym z naturalnych procesów ewolucji językowej, stanowiąc środek ułatwiający adaptację artykulacji słów do struktury fonologicznej określonego języka i współwystępując z innymi typowymi transformacjami jak: metateza, apokopa, epenteza.

Stan na 25.11.2013.