PRZESTRZEŃ PUBLICZNA

Wpisy terminu w różnych słownikach wraz z komentarzami.

Słownik Wikipedii - zawartość - opis hasła PRZESTRZEŃ PUBLICZNA

Przestrzeń publiczna - wszelkie miejsca dostępne powszechnie, zazwyczaj nieodpłatnie, fizyczna lub niefizyczna przestrzeń w której może znaleźć się każda jednostka społeczna. Zgodnie z definicja prawną (ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) przestrzeń publiczna to obszar o szczególnym znaczeniu dla zaspokajania potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich życia i sprzyjający nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego położenie oraz cechy funkcjonalno - przestrzenne.

Przykładami przestrzeni publicznych są drogi i uliceplace miejskie czy różne stale dostępne budowle i budynki stanowiące własność publiczną. Przestrzeniami publicznymi są też zwykle różne formy krajobrazu przyrodniczego stanowiące własność państwową (np. park narodowy) lub prywatną (np.prywatne tereny w Tatrach) .

Jednymi z form przestrzeni publicznych mogą być przestrzenie w całości sztucznie utworzone przez człowieka, takie jak: pomieszczenia otwarte bądź zamknięte (w sensie przestrzennym, lub w sensie czasowej dostępności) budynków użyteczności społecznej, jak np. pasaże centrów handlowych, hole kinowe, dworcowe, hale targowe, muzealne lub inne miejsca udostępniane publicznie przez właściciela lub zarządcę w określonym czasie np. prywatne parkingi czy ogrodzone parki lub ogrody. Ze względu na charakter, stopień dospołecznienia, dostępność, a przede wszystkim restrykcje i ograniczenia w korzystaniu przestrzeń taka z upływem czasu może przestać pełnić funkcji przestrzeni publicznych. więcej

Źródło definicji (elektroniczne): hasło "Przestrzeń publiczna" w Wikipedii
Hasło wprowadził(a): Bogna Kietlińska

Słownik Terminów Prawnych - zawartość - opis hasła PRZESTRZEŃ PUBLICZNA

(definicja rekonstruowana)

Jest to obszar o szczególnym znaczeniu dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców i poprawy jakości ich życia, sprzyjający nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego położenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne, określony w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.  W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy określa się obszary przestrzeni publicznej. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych.
Stan na dzień 6 lipca 2013 roku.

Źródło definicji (elektroniczne): Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wersja aktualnie obowiązująca.
Hasło wprowadził(a): Marta Sęk