Niewielka budowla sakralna wolno stojąca lub połączona z większym kompleksem architektonicznym, a także boczna część kościoła, mająca ołtarz do sprawowania liturgii i tworząca odrębną całość.

Stan na: 23.11.2013 r. 

Wg Słownika terminologicznego sztuk pięknych: "mała kultowa budowla wolno stojąca lub połączona z większym kompleksem architektonicznym, bądź też wyodbrębnione wnętrze dla niewielkiej liczby wiernych; w szerszym znaczeniu termin ten odnosi się do budownictwa wszelkich kultów, np. pogańskiego w starożytnym Rzymie, buddyjskiego itp., w węższym do budownictwa chrześcijańskiego. W liturgice chrześcijańskiej - niewielka budowla wolno stojąca lub połączona z kościołem, a także wydzielone pomieszczenie z ołtarzem stanowiące część większej budowli, a pełniące wszystkie liturgiczne funkcje kościelne lub ich część. Do najstarszych typów kaplic należą: kościelne, klasztorne, cmentarne, grobowe (mauzolea), kalwaryjne, zamkowe, pałacowe, szpitalne, szkolne; rozróżnia się kaplice związane z określonymi osobami (królewska, biskupia, książęca); charakterystycznym typem są ludowe kapliczki przydrożne (...)."

Kaplica (łac. cappa zdrobniale capella kapliczka) – niewielka chrześcijańska budowla sakralna, wolno stojąca lub połączona z większym obiektem architektonicznym; wydzielone pomieszczenie z ołtarzem lub boczna część kościoła tworząca odrębną całość, w której znajduje się ołtarz. więcej