Obraz – najczęściej kojarzony z malarstwem, przeważnie płaski utwór plastyczny, na którym za pomocą farb, przy zastosowaniu różnych technik malarskich i graficznych autor dokonał zapisu pewnych treści. Ewolucja podejścia do obrazu jako samodzielnego przedmiotu (magii lub sztuki) liczy ok. 30 000 lat. Obraz zazwyczaj wiąże się z pojęciem działalności artystycznej, choć bywa też wyrazem doraźnej potrzeby osobistej lub lokalnego obyczaju (np. malowanie pisanek). Drugie znaczenie obrazu to zdarzenie wizualne płaskie lub przestrzenne, najczęściej kojarzone z działaniem artystycznym. więcej

Wg Leona Battisty Albertiego: "Obraz więc będzie pewnym przecięciem piramidy widzenia, utworzonym na dowolnej powierzchni za pomocą linii i kolorów przy stałym oddaleniu i przy ustalonym promieniu centrycznym oraz świetle. Ponieważ, jak już powiedzieliśmy, obraz jest przecięciem piramidy, trzeba dokładnie zbadać, dzięki czemu poznajemy wszystkie części przecięcia".

1) Wg Johna Bergera: "Obraz to widok, który został odtworzony lub zreprodukowany. Obraz to wygląd rzeczy lub zbiór wyglądów, wyrwany z pierwotnego kontekstu, w którym powstał i utrwalony na kilka chwil lub kilka stuleci. Każdy obraz ucieleśnia jakiś sposób widzenia (...). Chociaż jednak każdy obraz ucieleśnia jakiś sposób widzenia, to nasza percepcja czy ocena obrazu zależna jest także od naszego własnego sposobu widzenia". 

2) Wg Hansa Beltinga: "Niektórzy generalnie zrównują obrazy z obszarem wizualnym, co sprawia, że wszystko, co widzimy, jest obrazem, który tym samym traci swoje znaczenie symboliczne. Inni ryczałtowo utożsamiają obrazy ze znakami ikonicznymi, kojarzonymi przez związek podobieństwa z rzeczywistością, która nie jest obrazem i pozostaje wobec niego nadrzędna. Wreszcie występuje dyskurs sztuki, który albo ignoruje obrazy świeckie, istniejące dzisiaj poza muzeami (nowymi świątyniami), albo zamierza chronić sztukę przed wszelkimi pytaniami odnośnie do obrazów, odbierających jej status jedynego przedmiotu zainteresowania."

3) Wg Rolanda Barthesa: „Obraz staje się pismem w momencie, w którym nabiera znaczenia: podobnie jak pismo przywołuje on lexis”.

1. Jean Baudrillard: "Oto zatem kolejne stadia obrazu: stanowi odzwierciedlenie głębokiej rzeczywistości, skrywa i wypacza głęboką rzeczywistość, skrywa nieobecność głębokiej rzeczywistości, pozostaje bez związku z jakąkolwiek rzeczywistością: jest czystym symulakrem samego siebie. W pierwszym przypadku obraz stanowi właściwy pozór - przedstawienie należy do porządku sakramentu.W drugim przypadku obraz stanowi niewłaściwy pozór - należy do porządku złych wróżb.W trzecim przypadku obraz udaje, że jest pozorem - należy do porządku czarnoksięstwa.W czwartym, obraz nie należy już do porządku pozorów, lecz do dziedziny symulacji." (podkreśl. - BK)

2. Jean Baudrillard: "Obraz jest zawsze dwuwymiarową abstrakcją świata - jest tym, co pozbawia jednego wymiaru świat rzeczywisty, a przez to zapoczątkowuje moc tworzenia złudzeń."