WIDZOWIE I SŁUCHACZE

Wpisy terminu w różnych słownikach wraz z komentarzami.

Słownik kultury GUS - zawartość - opis hasła WIDZOWIE I SŁUCHACZE

Ludzie zgromadzeni, przebywający w określonym miejscu w celu oglądania i słuchania przedstawienia, koncertu lub seansu filmowego; publiczność.

Źródło definicji (elektroniczne): hasło "Widzowie i słuchacze" w Słowniku Pojęć GUS
Hasło wprowadził(a): Barbara Fatyga

Komentarz - zawartość - opis hasła WIDZOWIE I SŁUCHACZE

Łączna kategoria "widzowie i słuchacze" w Słowniku Pojęć GUS jest zarazem nieprecyzyjna, przewrotna i niepełna. Nieprecyzyjna z punktu widzenia koncepcji  tradycyjnego odbioru treści kulturalnych, w której zakłada się, iż  odbiór treści zdeterminowany jest przez jeden z dwóch dominujących zmysłów: wzroku lub słuchu.  I tak: sztuki wizualne (malarstwo, rysunek itd.) odbierane są - eo ipso - wzrokiem, zaś np. muzyka - słuchem, jednakże teatr, opera, telewizja, film są odbierane zarówno wzrokiem, jak i słuchem. Przewrotna z punktu widzenia etnografii i antropologii wielozmysłowej, bowiem słuchając muzyki odbiorca na ogół nie zamyka oczu; patrząc na obrazy  nie wyłącza pozostałych zmysłów.  Niepełna  z tego samego powodu: widz i słuchacz jest zarazem wąchaczem, dotykaczem i smakoszem.

Źródło definicji (papierowe): Barbara Fatyga, Komentarz dla OŻK-SB.
Hasło wprowadził(a): Barbara Fatyga