1) Zespół osób spokrewnionych lub niespokrewnionych, mieszkających razem i wspólnie utrzymujących się.

Dodatkowe wyjaśnienia metodologiczne

Gospodarstwa domowe wyodrębnia się spośród ludności zamieszkałej w mieszkaniach (bez obiektów zbiorowego zakwaterowania). Wśród gospodarstw domowych wyróżniamy jednoosobowe i wieloosobowe (2 i więcej osobowe), a także rodzinne i nierodzinne.

 stan na 15.01.2012 r.

2) Gospodarstwo domowe, tworzone jest przez osoby spokrewnione lub spowinowacone, a także niespokrewnione i niespowinowacone, mieszkające razem i utrzymujących się wspólnie. Może tworzyć je także jedna osoba, która utrzymuje się samodzielnie, bez względu na to, czy mieszka sama, czy z innymi osobami).

stan na 11.07.2014 (polszczyzna i logika oryginalne - BF)

Gospodarstwo domowe – jeden z podmiotów gospodarczych, jedna osoba lub ich zespół, razem zamieszkujących lub osobno, wspólnie się utrzymujących (w ogromnej większości połączonych więzami biologicznymi i stanowiących rodziny). Osoby samotne, utrzymujące się samodzielnie, to jednoosobowe gospodarstwa domowe.

Gospodarstwo domowe jest kategorią ekonomiczną, kryterium: posiadanie oraz zarządzanie wspólnym majątkiem oraz wspólnym budżetem w celu zaspokajania głównych potrzeb członków gospodarstw domowych.

W ramach gospodarstw domowych realizowane są następujące funkcje:

• ekonomiczne:
  • produkcyjna (wytwarzanie dóbr i usług);
  • konsumpcyjna (wydatkowanie dochodów oraz spożycie dóbr i usług, zaspokajające potrzeby członków gosp.domowego);
• społeczne:
  • oświatowa;
  • ochrony zdrowia;
  • wychowawcza;
  • reprodukcyjna.

Cechami charakterystycznymi gospodarstw domowych są:

• zdolność do podejmowania określonych decyzji (w tym decyzji ekonomicznych),
• dążenie do uzyskania maksymalnej satysfakcji oraz zapewnienie członkom gospodarstwa domowego maksymalnej korzyści z nabywanych dóbr.

W teorii zasada ta nosi nazwę racjonalności postępowania. Opiera się na trzech założeniach:

1. gospodarstwa domowe mają swoje preferencje i w pewnych granicach potrafią określić swoje dążenia;
2. są zdolne do uporządkowania tych dążeń nadając im hierarchiczny układ;
3. dokonują koniecznych wyborów kierując się zasadą maksymalizacji swojej użyteczności (zadowolenia).