Wg Vilfredo F.D. Pareto (1935): "Załóżmy, że w każdej dziedzinie ludzkiej działalności każda jednostka otrzymuje notę, która określa jej zdolności, w taki sam sposób, jak stawia się noty z różnych przedmiotów w szkole. Na przykład  najlepszy prawnik otrzyma 10, prawnik, który nie ma zupełnie klientów otrzyma 1, a zero zarezerwujemy dla kompletnego idioty. Osobie, która, uczciwie czy nieuczciwie, zarobiła miliony postawimy 10. Człowiek, który zarobił tysiąc, dostanie 6, taki, który ledwie nie ląduje w przytułku otrzyma 1, a zero ten, który się tam znalazł. I tak dalej we wszystkich dziedzinach ludzkiej działalności. (...) Utwórzmy więc klasę ludzi, którzy mają najwyższe wskaźniki w swej dziedzinie i nazwijmy tę klasę <elitą>. (...) Dla szczegółowych badań, które teraz podejmujemy, badań równowagi społecznej, pomocnym będzie dokonanie podziału tej klasy (elity) na dwie klasy: elity rządzacej, złożonej z jednostek odgrywających bezpośrednio lub pośrednio ważną rolę w rządzeniu oraz złożoną z reszty elitę nierządzącą."

Wg Marka Żyromskiego (1984): "Termin <elita> wywodzi się z łacińskiego eligere, co znaczy dokonywać wyboru. Początkowo pojęcia tego używano na oznaczenie rzadkich dóbr i wartości, a w XVIII-wiecznej Francji określano tak wybraną część populacji. Następnie słowo przeszło do języka angielskiego, gdzie związano je z grupą społeczną odróżniającą się od reszty społeczeństwa (...) W końcu wieku XIX pojawiła się teoria socjologiczna oparta na pojęciu elity. Twórcami koncepcji teoretycznej byli, niezależnie od siebie, Włosi: G. Mosca i V. Pareto."