Wg Niewielkiego Słownika Typograficznego (2008): "system miar typograficznych określających stopnie pisma. Jego pomysłodawcą był francuski wydawca i drukarz François-Abroise Didot (1730-1804). Jeden punkt typograficzny w tym systemie to 0,3759 mm. W tradycyjnym składzie materiałem zecerskim system Didota został przyjęty w Europie (poza Wielką Brytanią, gdzie używano systemu Pica). W Polsce obowiązują następujące nazwy stopni w systemie Didota: brylant - 3 p., diament - 4 p., perl - 5 p., nonparel - 6 p., kolonel - 7 p., petit - 8 p., borgis - 9 p., garmond - 10 p., brevier - 11 p., cicero - 12 p., średnian, mytel - 14 p., tercja - 16 p., tekst, dwugarmond - 20 p., półkwadrat - 24 p., dwuśrednian, dubelmytel - 28 p., dwutercja - 32 p., konkordans - 36 p., kwadrat - 48 p., sabon - 60 p. Tę samą nazwę nosi rodzaj antykwy klasycystycznej Didot, zaprojektowanej przez syna François-Abroise'a - Firmina."