JEDNOSTKA SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO (JST)

Wpisy terminu w różnych słownikach wraz z komentarzami.

Słownik kultury GUS - zawartość - opis hasła JEDNOSTKA SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO (JST)

Samorząd terytorialny jest instytucją publiczną, do której wszyscy członkowie wspólnoty należą obowiązkowo. Decyzje władz samorządowych obowiązują wszystkich mieszkańców. Tym różni się samorząd od dobrowolnych stowarzyszeń. Samorząd stanowi władzę publiczną, której wszyscy muszą się podporządkować. Samorządy działają w ramach państwa. Państwo jest tą organizacją wszystkich obywateli, która odpowiada za ich bezpieczeństwo – w najszerszym znaczeniu tego słowa – oraz za stworzenie możliwości rozwoju. Działalność samorządów dotyczy więc tylko pewnych fragmentów spraw publicznych i musi być podporządkowana ogólnokrajowemu prawu i interesom obywateli państwa jako całości. Dlatego tylko część spraw jest przekazywana samorządom jako zadania własne, za które w pełni ponoszą odpowiedzialność. Natomiast zawsze w gestii administracji rządowej pozostaną te sprawy, które muszą być regulowane w jednakowy sposób na terenie całego kraju w imię równości wszystkich obywateli. W gestii administracji rządowej muszą też pozostać wszystkie instytucje kontrolne odpowiedzialne za przestrzeganie prawa. W Polsce jednostkami samorządu terytorialnego są gminy, powiaty i województwa.

stan na 11.07.2014

Źródło definicji (elektroniczne): hasło "Jednostka samorządu terytorialnego" w Słowniku Pojęć na portalu GUS "Strateg"
Hasło wprowadził(a): Barbara Fatyga

Słownik Terminów Prawnych - zawartość - opis hasła JEDNOSTKA SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO (JST)

Lokalna lub regionalna wspólnota samorządowa (ogół mieszkańców jednostek zasadniczego podziału terytorialnego stanowi z mocy prawa wspólnotę samorządową). Od 1 stycznia 1999 r. na obszarze Polski obowiązuje trójszczeblowa struktura samorządu terytorialnego: samorząd gminny, samorząd powiatowy, samorząd województwa. Struktura ta została ustanowiona przez ustawę z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz.U. 1998 nr 96 poz. 603). Każda z wyżej wymienionych struktur jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, prawa majątkowe i samodzielność podlegającą ochronie sądowej. Podstawową jednostką samorządu terytorialnego jest gmina. Gmina wykonuje wszystkie zadania samorządu terytorialnego nie zastrzeżone dla innych jednostek samorządu terytorialnego.

Jednostki samorządu terytorialnego uczestniczą w sprawowaniu władzy publicznej w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Wykonują swoje zadania za pośrednictwem organów stanowiących i wykonawczych. Wybory do organów stanowiących są powszechne, równe, bezpośrednie i odbywają się w głosowaniu tajnym. Członkowie wspólnoty samorządowej mogą decydować, w drodze referendum, o sprawach dotyczących tej wspólnoty, w tym o odwołaniu pochodzącego z wyborów bezpośrednich organu samorządu terytorialnego.

Zgodnie z Konstytucją RP ustrój terytorialny Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia decentralizację władzy publicznej, czyli przeniesienie części uprawnień i odpowiedzialności władzy publicznej z organów władzy państwowej na organy władzy samorządowej możliwie najniższego szczebla. Działalność samorządu terytorialnego podlega nadzorowi jedynie z punktu widzenia legalności, a nie legalności, gospodarności, rzetelności i celowości. Organami nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego są Prezes Rady Ministrów i wojewodowie, a w zakresie spraw finansowych regionalne izby obrachunkowe.

Zadania publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej są wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadania własne. Jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych. Spory kompetencyjne między organami samorządu terytorialnego i administracji rządowej rozstrzygają sądy administracyjne.

Jednostki samorządu terytorialnego mają prawo zrzeszania się oraz przystępowania do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych oraz współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

Stan na 11.12.2013 r.

Źródło definicji (elektroniczne): Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483), Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz.U. 1998 nr 96 poz. 603)
Hasło wprowadził(a): Konrad Sośnicki