[łac.], antydemokratyczny system rządów, w którym władza jest sprawowana przez armię, aparat biurokratyczny lub partię polityczną, zwykle po dokonaniu zamachu stanu. Potocznie autorytaryzm jest nazywany "rządami silnej ręki". W autorytaryzmie rząd nie jest oparty na większości parlamentarnej i nie podlega kontroli społeczeństwa, chociaż mogą w nim występować elementy demokracji (np. samorząd), a wiele spraw ekonomicznych (swobody gospodarcze), społecznych, religijnych, kulturowych jest pozostawionych aktywności indywidualnej. Autorytatywne rządy uzasadniają często swe powstanie "zgubnymi przerostami demokracji", a w rzeczywistości świadczą o niedorozwoju demokracji w danym państwie. Autorytaryzm kieruje się pragmatyzmem i w odróżnieniu od totalitaryzmu rzadko opiera się na uniwersalnej ideologii, tajnej policji, terrorze i monopolu gospodarczym. Rządy autorytarne powstały w wielu krajach Europy w okresie międzywojennym (Polska, Rumunia), w Hiszpanii (1939-1975), a po II wojnie światowej w krajach Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej.