[gr.], niezależność, ustanawianie norm dla siebie samego, przeciwieństwo heteronomii. Normy autonomiczne - normy ustanowione przez tych, których mają obowiązywać. W prawie państwowym - określona przez organy centralne samodzielność części terytorium państwa, głównie w dziedzinie prawodawstwa. W prawie międzynarodowym państwem autonomicznym nazywa się niekiedy państwo o niepełnej suwerenności. Podmiotem autonomicznym mogą być też organizacje zawodowe, wyznaniowe, instytucje. Autonomia to składnik pojęcia samorząd.
AUTONOMIA
Wpisy terminu w różnych słownikach wraz z komentarzami.
Słownik Terminów Encyklopedycznych - zawartość - opis hasła AUTONOMIA
Źródło definicji (papierowe): Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1995, s. 272.
Hasło wprowadził(a): Konrad Sośnicki