DEMOKRACJA DEBATUJĄCA

Wpisy terminu w różnych słownikach wraz z komentarzami.

Słownik Terminów Regionalnych - zawartość - opis hasła DEMOKRACJA DEBATUJĄCA

Wg Ireneusza Krzemińskiego: „Społeczne działanie [Solidarności] rozwijało się wokół bardzo szybko powołanej do istnienia organizacji związkowej, opartej na biurokratycznych regułach i zasadach. Jej stworzenie w ciągu kilku miesięcy, i to dosłownie z niczego, było niezwykłym socjologicznym rekordem! Po drugie, organizacja samego Związku Zawodowego miała osobliwy charakter: były to nie tylko biurokratyczne, bazujące na demokratycznych regułach organizacje zakładowe i regionalne, ale nade wszystko organizmy stanowiące forum ciągłej społecznej debaty. Ludzie, którzy Związek stworzyli, trochę nie dowierzali regułom oddającym władzę w ręce wybranych przedstawicieli. Ogół związkowców jako wspólnota obywateli chciał wywierać wpływ na to, jak należy wspólnie działać. Stąd też Solidarność była organizacją demokracji uczestniczącej, zbyt wielką, aby można było mówić o demokracji bezpośredniej, ale starała się o to, aby każdy członek Związku miał poczucie uczestnictwa we wspólnym działaniu. Można więc powiedzieć, że Solidarność realizowała zasady demokracji deliberującej czy debatującej. (…) Uzyskane [podczas badania – przyp. KM] dane w pełni tę cechę organizacji związkowej »pierwszej Solidarności« potwierdziły”.

Źródło definicji (papierowe): Ireneusz Krzemiński, Gdańsk i pamięć Solidarności, (w:) Lesław Michałowski (red.), Gdański fenomen, Warszawa: Wyd. Naukowe SCHOLAR, 2011, s. 151.
Hasło wprowadził(a): Katarzyna Michalak