" Kapitał kulturowy [wg Pierre`a Bourdieu - BF] (capital culturel) zawiera całość dóbr symbolicznych i istnieje w trzech stanach czy postaciach.

Po pierwsze jest to <kapitał inkorporowany, wcielony, zinternalizowany> - (incorporé) czyli wiedza (connaissances) tworząca trwałe dyspozycje jednostki - kompetencję. Przejawia się w formie kompetencji w jakiejś dziedzinie, poprawnym użyciu języka, znajomości konwencji, orientacji w świecie społecznym.

Po drugie - <kapitał zobiektywizowany> (objectivé) czyli dziedzictwo kulturowe (obrazy książki, instrumenty, maszyny itd.). Warto przypomnieć, że tak rozumianego pojęcia obiektywizacji, to jest istnienia dóbr kultury w postaci materialnej, dostępnej intersubiektywnie i dzięki temu podlegającej dyfuzji w przestrzeni oraz transmisji międzypokoleniowej, używał wiele lat temu Stefan Czarnowski, uczeń Durkheima.

Trzecią postacią jest kapitał zinstytucjonalizowany  (institutionalisé) poprzez uznanie społeczne - tytuły, dyplomy, zwycięstwa w konkursach. społeczne oznacza tu raczej państwowe nadawanie statusu.(...) Nabycie kapitału kulturowego wymaga nie tylko osobistej pracy agenta, ale także czasu i kapitału materialnego. Długa skolaryzacja jest kosztowna." (podkreśl. BF).