Wielka Encyklopedia PWN definiuje operę jako: “[wł.<łac. ] utwór dram.-muz., wokalno-instrumentalny, z akcją dram., monologami i dialogami ujętymi w → libretcie, przeznaczony do wykonania na scenie (z odpowiednią scenografią), zwykle w specjalnie do tego zbudowanym teatrze operowym, również zw. Operą”.

„Opera jako gatunek jest tworem sztucznym. Nie powstała spontanicznie, lecz była efektem pomyłki grupy sawantów, którzy wynaleźli ją trochę przypadkowo. Zafascynowani starożytnością członkowie Cameraty Florenckiej (…) zamierzali przywrócić sztuce dramatycznej wspaniałość greckiego i rzymskiego antyku. Chcieli tworzyć na wzór tego, jak – w ich mniemaniu – czynili to twórcy starożytnego teatru. Muzyka i śpiew były integralnymi składnikami greckich tragedii. Nie bardzo było jednak wiadomo, w jaki sposób słowo, śpiew i muzyka uczestniczyły w dziełach Sofoklesa, Ajschylosa i Eurypidesa. Receptą na powrót do antyku stał się zatem styl wymyślony, muzyczna recytacja, uznana zarazem za najdoskonalszy środek dramatycznego wyrazu. W ten sposób doszło do powstania opery jako gatunku”.