Młode Miasto (niem. Jungstadt) – obszar w Gdańsku, w dzielnicach Śródmieście i Młyniska, otoczony wodami Kanału Raduni, Motławy i Wisły. Młode Miasto zostało utworzone (na terenie dzisiejszego Gdańska) przez zakon krzyżacki w 1380, na prawie chełmińskim, w celu konkurencji dla już istniejących jednostek – Głównego Miasta, Starego Miasta i Osieka. Nie mogło zostać nazwane Nowym Miastem, bo tak nazywało się ówcześnie Główne Miasto. Położone było na północny wschód od Głównego Miasta, przy ujściu Motławy do Martwej Wisły. Dokładna lokalizacja wciąż nie jest znana, jednak prawdopodobnie było to w rejonie dzisiejszych ulic Robotniczej, Jaracza oraz zbiegu Jana z Kolna i Gdyńskich Kosynierów. Długość otaczających murów określono na 1290 m. Połowę kosztów budowy ratusza i innych miejskich budynków pokrył Zakon, za co później pobierał połowę dochodów. Z 1402 pochodzi najstarsza wzmianka o kościele parafialnym św. Bartłomieja, o ratuszu stojącym przy Rynku z 1408. Koło miasta powstał klasztor karmelitów oraz dwa szpitale. Według historyka Ericha Keysera, Młode Miasto miało kształt trapezu o podstawach długości 265 m (od strony Wisły) i 285 m, oddalonych od siebie o 360 m. Głównymi ulicami były: Długa, Dolna, Górna i Wapienna oraz nad Wisłą Nabrzeże ze spichlerzami. Ponadto istniały ulice: Most, Nowa Grobla, Planki i Węglowa[1].

Przez następne wieki teren Młodego Miasta nie był użytkowany – stanowił przedpole obronne dla Gdańska. W XIX wieku powstały na tym obszarze stocznie: Stocznia Klawitterów (w1827[2]), Stocznia Cesarska (w 1850[3]) i Stocznia Schichaua (w 1890[4]). Dwie ostatnie zostały później połączone i przekształcone w Stocznię Gdańską. Na przełomie XIX wieku i XX wieku likwidacji uległy budowle wojskowe twierdzy Gdańsk (wały, fosa i bastion), we wschodniej części Młodego Miasta. Uzyskano dzięki temu duże tereny położone w bezpośrednim sąsiedztwie Śródmieścia, zastrzeżone dla przemysłu. Przedłużono wówczas ul. Wałową do Motławy[5].Pomimo poparcia Zakonu, nie udało się osiągnąć celu założenia i Młode Miasto nie stało się konkurencją dla pozostałych gdańskich miast. W XV wieku liczyło ponad 2000 mieszkańców i składało się tylko z 250 zabudowanych parcel. Po wypędzeniu Krzyżaków i uzyskaniu zgody Kazimierza Jagiellończyka, gdańszczanie rozebrali Młode Miasto. Kościół św. Bartłomieja oraz klasztor karmelitów zostały umieszczone na Starym Mieście, a mieszkańcy zostali przesiedleni[1].

W przyszłości, integralną częścią dzielnicy ma być położone w sąsiedztwie Placu Solidarności i Pomnika Poległych Stoczniowców Europejskie Centrum Solidarności, centrum muzealno-konferencyjne poświęcone ruchowi Solidarności (akt erekcyjny został podpisany 31 sierpnia 2005[7]). W 2008, w trybie konkursu architektonicznego, wyłoniono projektanta ECS[8]. Wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę nastąpiło 14 maja 2011[9]. Inwestycja ma zostać zrealizowana do października 2013, częściowo ze środków UE.Tereny Młodego Miasta zostały wydzielone pod koniec lat 90. z majątku Stoczni Gdańskiej, przeniesionej na wyspę Ostrów. Na terenach postoczniowych projektowana jest nowoczesna dzielnica handlowo-usługowa.

Oś komunikacyjną dzielnicy stanowić ma dwujezdniowa ulica, tzw. "Nowa Wałowa"[11], łącząca Bramę Oliwską z ul. Siennicką, wraz z mostem nad Motławą. Wzdłuż ulicy planowana jest linia tramwajowa, a prostopadle, od Placu Solidarności w kierunku nabrzeża Martwej Wisły – promenada spacerowa pod nazwą Droga do Wolności. Obecnie pod nazwą Drogi do Wolności, w podziemiach budynku Komisji Krajowej NSZZ Solidarność (przeniesiona z terenów postoczniowych) funkcjonuje wystawa dotycząca wydarzeń Sierpnia 1980.  więcej