Karta Ateńska (franc. Charte d'Athènes) — uchwalony na IV. Kongresie CIAM w 1933 w Atenach dokument zawierający postulowane zasady nowoczesnego projektowania urbanistycznego. Karta ateńska została przygotowana pod przewodnictwem Le Corbusiera (właściwie: Charles-Édouard Jeanneret-Grisa). Omawia rozdzielenie obszarów funkcjonalnych miasta oraz stworzenie racjonalnej i zdrowej przestrzeni życia. Le Corbusier propagował  hasło „słońce, przestrzeń, zieleń” czyli trzy elementy, które powinny wpływać na współczesną urbanistykę i architekturę aby zapewnić funkcjonalność architektury dla każdego człowieka. Do połowy XX wieku te trzy wartości były uznawane za luksus, zwłaszcza ze względu na panujące w starej architekturze złe warunki mieszkaniowe, ciasne kamienice, sutereny, mansardy. (…)

Jednym z najsłynniejszych przykładów realizacji postulatów Karty Ateńskiej jest blok mieszkalny Unité d'Habitation w Marsylii autorstwa Le Corbusiera, zbudowany w 1952. Pierwsze ekonomiczne bloki mieszkalne zgodne z Kartą Ateńską, wykonane z wielkiej płyty czyli z prefabrykatów żelbetowych powstawały już przed II wojną światową na przykład osiedle bloków La Muette z 1934 w Drancy we Francji.  więcej 

 (drobne zmiany red. - KM)