Proces zmian kulturowych przebiegający w warunkach międzykulturowego kontaktu, polegający na przenikaniu wytworów jednej kultury do drugiej i prowadzący  do kulturowych zapożyczeń, co w konsekwencji powoduje wzrost podobieństw między kulturami. Dyfuzja kulturowa może mieć charakter bezpośredni (np. przez kontakt graniczny lub migrację), jak i pośredni (przez wędrówkę idei na duże odległości), niezamierzony i żywiołowy lub intencjonalny i częściowo sterowany; może obejmować pojedyncze elementy, ich luźne zbiory, całe kompleksy, jak i pewne ogólne idee. Uznanie dyfuzji kulturowej za główny czynnik sprawczy rozwoju kultury przez dyfuzjonizm ukierunkowało badania na procesy powstawania kulturowych podobieństw w różnych grupach etnicznych, na mechanizmy i szlaki rozprzestrzeniania się elementów kultury i na historyczne związki łączące kultury.

Dyfuzja kulturowa - przenoszenie elementów jednej kultury do drugiej na drodze zapożyczeń. Dyfuzja ma na ogół charakter selektywny - pewne elementy obcej kultury ulegają odrzuceniu, bo nie są zgodne z jądrem danej kultury, inne elementy są za to przyswajane i adaptowane. Częste jest przyjęcie kultury materialnej, rozwiązań technicznych lub instytucji politycznych bez towarzyszących im ideologii i kontekstów.