Hiperrealizm [grecko-łacińskie], realizm fotograficzny, superrealizm, sztuki plastyczne. Kierunek w sztuce powstały pod koniec lat 60. XX wieku; termin hiperrealizm zastosował po raz pierwszy krytyk francuski Daniel Abadie w odniesieniu do grupy artystów amerykańskich, odtwarzających na płótnach fotografię; dla hiperrealistów równie ważne jak to, co się widzi, jest to, jak się widzi; fotografia obrazuje widzenie; odtworzony na płótnie obraz widzenia staje się obrazem obrazu, iluzją iluzji; główni przedstawiciele hiperrealizmu są m.in. Howard Kanovitz, Don Eddy, John De Andrea, Gerhard Richer; w Polsce głównie Ewa Kuryluk, Łukasz Korolkiewicz. 

 (drobne zmiany red. - AG)