W zasadzie należałoby kontestować to pojęcie ze względu na tradycyjne i ciagle często stosowane rozróżnienie: czynnego (lub aktywnego) odbiorcy kultury i  odbiorcy biernego. Jednakże nie należy wyrzucać poza obręb języka teorii jakiejś nazwy dla danego pojęcia tylko dlatego, iż jest jej przypisywany absurdalny sens.  Odbiorca bowiem to rzeczownik tzw. odczasownikowy, a czasowniki opisują  czynności. Odbiorca zatem, to ktoś kto ODBIERA coś - w naszym przypadku - kulturę, a dokładniej jakieś rodzaje treści kulturalnych.  Z zasady zatem nie może być nazywany BIERNYM, a nazywanie go  CZYNNYM lub AKTYWNYM jest niepotrzebną multiplikacją sensu, skutkującą bezsensem. Warto zwrócić uwagę, że nawet gdy odbiorca kultury zachowuje się z pozoru biernie to jednak patrzy, słucha, akceptuje, odrzuca, nie zauważa, przemilcza, nie rozumie itd.... itp.... Zawsze zatem coś z treściami kulturalnymi czyni.