Deportacja – wydalenie cudzoziemca na podstawie decyzji administracyjnej. Z reguły wydalenie dotyczy cudzoziemców, którzy nielegalnie przebywają na terytorium określonego państwa, nielegalnie podejmują w nim zatrudnienie lub stanowią zagrożenie dla państwa. Deportacji (wydalenia) nie powinno się mylić z banicją (wygnaniem) lub ekstradycją (wydaniem). Co do zasady każde państwo ma prawo określać warunki, na jakich cudzoziemcy mogą wjeżdżać i przebywać na jego terytorium. Jednak w pewnym zakresie kwestiami deportacji obcokrajowców zajmuje się także prawo międzynarodowe. Przykładowo, Protokół nr 4 do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka zakazuje zbiorowego wydalania cudzoziemców (sprawa deportacji każdej osoby powinna być rozpatrzona indywidualnie, zaś Protokół nr 7 do tej Konwencji przewiduje pewne gwarancje proceduralne wydalania cudzoziemców:

• decyzja o deportacji powinna być podjęta na podstawie ustawy (nie może to być czyste uznanie urzędnika);
• należy wysłuchać argumentów obcokrajowca za niewydalaniem;
•  obcokrajowiec powinien mieć możliwość wniesienia odwołania od decyzji wydaleniowej;
• obcokrajowiec może skorzystać z pomocy pełnomocnika (adwokata, radcy prawnego lub innej osoby), który będzie reprezentować go w postępowaniu o wydalenie.