Akord - w teorii muzyki akordem nazywa się zbiór trzech lub większej liczby różnych nut brzmiących jednocześnie, które razem stanowią swoistą harmonijną jednostkę. Akordy mogą składać się z nut wygrywanych na tym samym lub na różnych instrumentach (włącznie z ludzkim głosem). Współbrzmienie kilku dźwięków oddalonych o oktawę lub jej wielokrotności nie stanowi akordu. Powoduje jedynie wzmocnienie dźwięku najniższego i wzbogacenie jego barwy. Dźwięki składające się na akord muszą mieć jednoznacznie określoną wysokość. Wynika z tego, że efekty perkusyjne nie mogą być składnikami akordu (...) Akordy buduje się tercjami. Zasada ta wynika z istnienia szeregu harmonicznego. Po ułożeniu tonów harmonicznych tercjami, pomijając tony zwielokrotnione w oktawach, otrzymuje się pięć rodzajów akordów naturalnych:

• trójdźwięk durowy
• akord septymowy - czterodźwięk (z septymą małą)
• akord nonowy - pięciodźwięk (z septymą małą i noną wielką)
• akord undecymowy - sześciodźwięk (z septymą małą oraz wielkimi noną i undecymą)
• akord tercdecymowy - siedmiodźwięk (z septymą małą oraz wielkimi noną, undecymą i tercdecymą).

Nazwy akordów biorą się od interwału, w jakim są one zawarte. Pierwszy (najniższy) dźwięk akordu nazywa się prymą, drugi - tercją, trzeci - kwintą, czwarty - septymą, piąty - noną, szósty - undecymą, siódmy - tercdecymą. Poszczególne składniki akordu mogą być poprzemieszczane względem siebie lub ominięte. Jednak o typie akordu decyduje interwał w jakim zawiera się akord po uporządkowaniu jego dźwięków od najniższego do najwyższego oraz kontekst, w którym się znajduje w utworze. W niektórych przypadkach współbrzmienia dwudźwięków (odpowiadające definicji interwału) mogą być traktowane jako akordy niepełne. W nowszej harmonii budowane są akordy na bazie innych interwałów niż tercja, np. ich podstawą jest kwarta. więcej

Stan na 14.01.2014 r.